Van een droomcarrière naar meer tijd voor mijn gezin

Wat was jouw Life Changing Moment?
‘”Ik wil van je scheiden.” Die keer dat ik thuiskwam en mijn toenmalige vrouw dat tegen mij zei… Dat moment, dat was voor mij life changing. Na de breuk van mijn vorige relatie en de breuk met mijn oudste zoon, was mijn eerste gedachte: “ik kan mijn gezin wéér niet bij elkaar houden”. Een veilig thuis creëren voor mijn kinderen was voor mij heel belangrijk. Nu lukte me dat voor de tweede keer niet. Mijn wereld stortte in. Ik voelde alsof ik er helemaal alleen voor stond. In de periode die volgde stelde ik mezelf heel veel vragen: “Wie ben ik? Waar doen we de dingen voor? Wat zou ik nog willen bereiken in mijn leven? Wat wil ik achterlaten als ik er niet meer ben?”
Een duidelijke ambitie kwam naar voren: ik wilde mezelf meten aan de beste en grootste verkopers ter wereld. Ik wilde werken in een groot, succesvol, Amerikaans bedrijf. Terugkijkend was het duidelijk mijn ego die de overhand had. Komend uit een één-oudergezin, het niet breed hebbend en ook vanwege mijn vader’s wens dat ik het verder zou schoppen, was succes een belangrijke waarde voor mij. Zo ben ik bij LinkedIn gestart als Enterprise Relationship Manager. Ondanks het realiseren van de droom ‘succesvolle baan’ bleef ik mezelf vragen stellen. Het duurde een aantal jaar voordat ik inzag dat ik weinig thuis was en te weinig oog had voor mijn kinderen. Om mij heen zag ik de ene na de andere collega uitvallen met een burn-out. De onvermijdelijke vraag volgde. “Wat is belangrijker: veel geld op de bank, of naar je werk kunnen fietsen en tijd en energie hebben om met je kinderen en vriendin een goed gesprek te voeren aan de eettafel?”.

Die vraag had ik ondertussen voor mezelf beantwoord. Ik wilde een baan dichtbij huis en een baan waarin ik mensen een glimlach kon bezorgen of een blijvende herinnering voor de rest van hun leven kon geven. En nog veel belangrijker, ik wilde een betere balans tussen werk en privé.’

“Impact maken is zorgen dat anderen door jou een lach op hun gezicht krijgen.”

Die ‘luxe’ van een grote corporate werkgever achterlaten is een grote stap. Hoe is dat proces bij jou gegaan?
‘Bij LinkedIn zat ik gevangen in een gouden kooi. Na LinkedIn heb ik kort bij een Belgische scale-up gewerkt, maar ik paste niet bij de bedrijfscultuur. In april 2019 ging ik daar weg en vóórdat ik in september begon als docent bij ROC Mondriaan, heb ik tot mijn frustratie misschien wel 20 gesprekken gevoerd bij bedrijven als Amazon, Oracle en Bloomreach. Iedere keer werd het niets. Inmiddels begrijp ik waarom, en waarom die gesprekken mij zo frustreerden. Het soort bedrijven en banen pastte niet meer bij mij. Hoewel ik de les eerder geleerd dacht te hebben, had ik al die 20 gesprekken nodig om mezelf opnieuw die ene vraag te stellen. Als je een ton op de bank hebt staan, maar élke dag thuis komt in een leeg huis; waarvoor doe je dat? Is dat het geld? Is het een leuke baan? Voor de buitenwereld dan, want in werkelijkheid zit je met kerst -terwijl iedereen lekker samen zit te eten- je mail te checken om te kijken of er een contract binnen is. Daar wil ik echt vanaf stappen. De baan bij ROC Mondriaan volgde op dat inzicht en met behulp van mijn netwerk binnen de school.’

Die 20 gesprekken die je nodig had om -nogmaals- tot jouw inzicht te komen, noemen we binnen iSeekMe ‘herprogrammeren’. Soms heeft het inderdaad zoveel tijd of gesprekken nodig. Dat kan best zwaar zijn. Je vertelde ook dat er een periode was dat je je eenzaam voelde. Wie was jouw mentor in die tijd? Wie hielp jou herprogrammeren?
‘Een goede kennis van me, Claudia Brandenburg, gaf me destijds de tip om de video’s van Trent Shelton te kijken, een voormalig American Football-speler. Dagen- en nachtenlang bekeek ik ze, achter elkaar. Zijn quotes hingen uitgeprint aan mijn kledingkast om me constant te inspireren. Deze man heeft mij zo goed geholpen dat ik een aantal van zijn quotes op mijn lichaam heb laten zetten. “It all starts with you” is er daar één van. Ik heb geleerd wat de waarde is van durven delen en je kwetsbaar opstellen. Zo heb ik na de scheiding een goede vriend van mij, Jeffrey Jouvenaar, opgebeld. Huilend. Toen ik ineens alles zelf moest doen. Waar moest ik beginnen? Jeffrey’s directe reactie was: “Ik ga je helpen”. Mezelf zo kwetsbaar opstellen kon ik omdat ik Jeffrey vertrouwde, maar ook omdat ik mezelf vertrouwde. “It all starts with me”.

Dankbaar ben ik ook dat ik uiteindelijk mijn vriendin ben tegengekomen. Door haar sta ik heel anders in het leven dan 10 jaar geleden. Zij kan me van top tot teen lezen en weet precies wanneer ik niet lekker in mijn vel zit en waarom. Ze heeft me meegenomen in de wereld van meditatie. Dat zijn dingen die voor mij steeds beter werken. Ze heeft me ook kennis laten maken met alternatieve geneeskunde. Eigenlijk is zij mijn grootste mentor én partner voor het leven.

Daarnaast is sporten een uitlaatklep voor mij geworden. Kickboksen, boksen en bootcamp zijn voor mij synoniemen voor het leven. Het leven is geen sprint, het leven is een marathon. Je hebt een plan nodig. Zonder plan ga je klappen krijgen. Heb je wel een plan en je krijgt toch klappen, is het de vraag wat je gaat doen: blijf je liggen of sta je op?’

“Het leven is geen sprint, het leven is een marathon.”

Zou jouw tweede scheiding voorkomen zijn als jij vroegtijdig een mentor aan je zijde had gehad?
Nee! Mijn ex en ik zijn door de jaren heen uit elkaar gegroeid. Ik ben ervan overtuigd dat we nu beide een gelukkiger leven leiden dan voorheen. Hierdoor zijn we ook betere ouders voor onze kinderen. Dat heb ik achteraf geconstateerd met mijn mentor.
Een les die ik heb geleerd is dat het leven loopt zoals het loopt. Natuurlijk is het leven leuk zolang het gaat zoals jij het wilt. Maar als het even niet gaat zoals jij wilt, hoe reageer je daar dan op? Een gedeelte kun je zeker opvangen met inspiratie, coaching of reflectie. Maar een ander gedeelte heeft gewoon met mentaliteit te maken. Ik heb als kind geleerd dat als ik iets wil bereiken, ik ervoor moet werken. Dat ik niet moet gaan huilen vóórdat ik klappen krijg, en dat het nog veel belangrijker is om niet te blijven liggen als ik val.’

Je hebt een overstap gemaakt naar het onderwijs. Je purpose volgen gaat meestal niet zonder ‘kosten’. Welke prijs heb jij moeten betalen?
‘Ik vind het fijn om mezelf oncomfortabel te voelen door het onbekende. Door het nieuwe. Het onderwijs is dat voor mij. Aangezien ik gekwalificeerd voor een groep dien te staan, moet ik nu letterlijk investeren in een studie. Dat betekent automatisch dat ik minder tijd besteed aan leuke dingen met mijn gezin. Dat zijn de concessies die ik tijdelijk moet doen. En ja, ik heb geen leaseauto meer, ik zie minder bedrijven van binnen en heb minder salaris dan voorheen. Maar dat weegt absoluut niet op tegen de voordelen.’

Wat heeft jouw overstap met jou gedaan?
‘We leven in een samenleving waar meer geld verdienen het ultieme is. Uiteindelijk heb ik voor mezelf bepaald –en daar zijn jaren overheen gegaan– dat geld niet alles is. Die discussies heb ik ook op school met mijn studenten. Ze willen allemaal miljonair worden. Ook hen stel ik de vraag: wat ga je met dat geld doen? Als het jouw geluk is om 28 keer per jaar naar Curaçao op vakantie te gaan en in een gouden Porsche te rijden, is dat prima. Mijn geluk is dat ik er voor mijn gezin kan zijn, dat ik leuke dingen kan doen met mijn kinderen. Dat we veel van de wereld kunnen zien en dat ik mijn kinderen iets kan meegeven. Dat is voor mij rijkdom. De maatschappij maakt het vasthouden aan die kijk niet makkelijk. Maar ik ben niet de maatschappij, ik ben daar slechts een onderdeel van. Ik ben anders gaan kijken en zo wil ik mijn leven leiden. En ja, als je mij dit 10 jaar geleden gevraagd had, had ik je een heel ander antwoord gegeven!’

Hoe is het je gelukt jouw oude beeld van succes los te laten?
‘Tja… heb ik het losgelaten? Ik heb nog steeds die stemmen in mijn hoofd, maar ik ben er steeds beter in geworden mijn ego uit te schakelen. Voor mij geldt: een auto is een vervoersmiddel en een huis is om in te wonen. Rijkdom is iets anders dan grote huizen, dure auto’s en toffe kleding. Als ik de kans krijg mijn huis met vette winst te verkopen en ergens in een appartementje te gaan wonen, ben ik weg. Maar ik heb ook rekening te houden met mijn kids. Ze zijn hier opgegroeid en ik wil ze veiligheid bieden. Dat is voor mij ook belangrijk.’

Het vinden van je purpose gaat niet in één keer. Jouw ervaring van je herhaalde inzicht dat geld niet alles is, is er een voorbeeld van. Het leven heeft de neiging ons op de proef te stellen. Heb je nog een ander ‘dolk-in-de-rug moment’ gehad?
‘Zeker! Mijn dolk-in-de-rug had ik in de periode bij de scale-up, waar ik werkte in de periode tussen mijn baan bij LinkedIn en ROC Mondriaan. Binnen 6 weken ben ik ontslagen omdat ik niet kon voldoen aan de eisen. Ontslagen! Ik vind tot op de dag van vandaag dat ik daar niet de kans heb gekregen om me volledig te ontwikkelen. Maar – aan de andere kant – als die kans had gekregen en wel succesvol was geweest, zat ik nu niet in het onderwijs.’

“Mijn manier van zijn, paste niet bij wat zij gewend waren.”

Na je carrière in sales, ben je steeds beter geworden in het uitschakelen van je ego en te kiezen voor jouw soort rijkdom. Welke levenslessen die jij van jouw mentoren hebt gekregen wil jij ‘verkopen’ aan de wereld?
‘Toen ik 25 jaar was solliciteerde ik naar een functie als accountmanager bij een krant. De manager zei me: “Ik neem jou aan op één voorwaarde: dat jij jezelf blijft.” Die woorden heb ik altijd onthouden. Verander voor niemand. In de essentie is dit wie je bent. Daarom willen ze met je samenwerken en daarom willen ze met jou zijn.

Wees ook niet bang om fouten te maken, maar leer ervan. Maak fouten en ontdek. Mijn coach van mijn huidige opleiding zei: “Lorenzo, je hebt docenten die heel veel fouten maken, je hebt docenten die een paar fouten maken en je hebt docenten die geen fouten maken. Welke wil jij zijn?” Ik dacht na en zei: “Eigenlijk gewoon de eerste.” En waarom? Als je geen fouten maakt, kom je nooit buiten je comfortzone. Het leven is niet vastgesteld; je moet dingen ontdekken. Als je de kans krijgt, ga reizen. Ga de wereld ontdekken en leer andere culturen kennen.’

 

Een aantal weken na het interview doet Lorenzo een toevoeging die mij, Steven, opnieuw ‘aan’ zet. Hij vertelt over de inspiratie die hij vindt in muziek. ‘Vooral de Nederlandstalige rapmuziek van Winne en Fresku raken mij met ieder woord’, aldus Lorenzo.

Zo herkenbaar. Bij het lezen van Lorenzo’s toevoeging ontstonden er ideeën en vragen in mijn hoofd. De vragen zijn natuurlijk: welk nummer, welk gedeelte en wat deed dat met jou? Een associatie is: lyrics als mentor. Yes! Voor zovelen is muziek inspiratie. Een voornemen: hier ga ik iets mee doen. Het idee: houd ik nog even voor mezelf. Om Lorenzo’s toevoeging op dit moment al extra recht te doen, vertaal ik het graag via een nummer van Fresku. Over hoe Lorenzo een mentor is voor mij:
als ik aan Lorenzo denk, zie ik zijn positiviteit en zijn tomeloze energie en enthousiasme. Hij houdt vol op een manier die aanstekelijk werkt. Lorenzo inspireert mij om met een glimlach naar het leven te kijken, waar ik zelf de neiging heb om té serieus en té fanatiek te zijn. Het nummer waar ik het over heb? Glimlach van Fresku. Dit nummer zet mij aan om me anders op te stellen, in mijn rol als ondernemer, partner en vader. Net als Lorenzo dat doet.

Voor jou als lezer: luister je ook alvast mee naar deze artiesten om te ontdekken óf en zo ja, wát jij uit hun teksten haalt? Als je geïnspireerd raakt, let us know, mail/app/fax, of post het op een social media platform met #everyoneisamentor.