Ik geloof het wel. Dat je dromen dichterbij komen als je ze deelt. Dat je sneller leert als je anderen toestaat je te helpen. Dat iedereen onzekerheden heeft en dat die van mij heus niet uniek zijn. Dus ik vind het geen probleem mijn ambitie te delen en mensen uit te nodigen hierop te reageren en feedback op te geven, zoals de bedoeling is in het online platform www.iSeekMe.com. Geen probleem. Zeg ik tegen mezelf. Maar ik wacht toch nog even. Ik denk er nog eens goed over na. Ik scherp het nog wat aan. Ik zorg dat ik al wat stappen in de goede richting heb gezet. En dan, daarna, nodig ik anderen uit. Geen probleem. Zeg ik tegen mezelf.
Herkenbaar? Zo ging er dus bij mij een maand overheen voordat ik iemand uitnodigde als ‘supporter’ in iSeekMe. Ik zette mijn perfectionistische beste beentje voor. En vertraagde.
‘Until you go out…’
Feel the Fear and do it anyway. Geïnspireerd door dit boek van Susan Jeffers (uit 1987, jawel!)
schrijf ik deze blog. Voor jou, maar vooral Ordinair voor mezelf.
Want iedereen heeft last van fear, op zijn eigen manier. En het blijft zo ‘until you go out…. and do it’, aldus Jeffers. De drempel om je dromen te delen is een reële drempel. Laten we niet doen alsof je je aanstelt, als het zo eenvoudig was deelden we veel vaker onze wensen en ambities. Het delen van je ambitie, je hartenwens, je droom, is ‘eng’ omdat het zo dichtbij komt. Je weet niet of je gedachten veilig zijn bij de ander. Of je droom ‘te groot’ is, je jezelf overschat, de ander het belachelijk vindt of dat je ‘hoog van de toren blaast’.
En zodra je jezelf aan die bezwaren voorbij hebt gemotiveerd, wie nodig je dan uit als supporter? Kies je veilig: een gelijkgestemde, iemand die toch al van je houdt en van wie je heel zeker weet dat zij het beste met je voor heeft, iemand die tegen jou op kijkt? Of juist die andersdenkende, een leidinggevende, iemand die meer afstand van je heeft? Grote kans dat het spannender is iemand uit die laatste categorie uit te nodigen. Maar er is ook een grote kans
dat je van hen meer leert.
Mijn ultieme ‘Feel the Fear’
Het beste persoonlijk voorbeeld dat ik heb, is ook mijn spannendste om te delen. Zeker in een context die ik associeer met werk, ambities, ondernemen, leidinggeven: stoere, respectabele dromen. Zo anders is de droom die ik jaren koesterde: het hebben van een liefdevolle relatie en het vinden van de man van mijn dromen. Een sprookjesdroom. Niet ‘passend’ bij een hoogopgeleide, ambitieuze vrouw.
Jaren geleden volgde ik een online Liefdesprogramma van Lisa Portengen, gericht op het verwijderen van de hobbels die tussen mij en mijn droom in stonden. In week 3 kreeg ik de opdracht feedback te vragen aan vijf mannen in mijn omgeving. De vragen die ik hen moest stellen varieerden van ‘Wat vind je aantrekkelijk aan mij?’ tot ‘Wat zou ik meer kunnen laten zien/benadrukken? (fysiek en karakter)’. Mijn buik vulde zich direct met spanning. Niks in mij wilde aan deze opdracht beginnen. Maar, trouwe leerling als ik ben, zou ik het wel doen. Razendsnel checkte mijn hoofd de opties: ik kan vriend A vragen, want die kent mijn diepste verlangen al. En vriend B, want met hem ben ik heel open. Een beetje veilig, zo werd de opdracht alsnog behapbaar.
Of niet. Want mijn hoofd zei: ‘Nee. Nee. Zo makkelijk maak je je er niet van af. Hun meningen ken je al. Je bent hier om iets te leren.’ Dus vroeg ik vriendinnen toestemming hun geliefde te bevragen, vroeg ik mijn zwager (awkward) en een vriend aan wie ik nooit had durven opbiechten hoe groot mijn verlangen was. Ja, voor hen waren de vragen ook spannend, maar allen reageerden positief. Mooi bijeffect: onze relatie veranderde, waardoor ze ook daarna klaar stonden om mee te denken.
Ambitie delen
Je ambitie delen en supporters uitnodigen: een heel ander voorbeeld van ‘Feel the fear and do it anyway.’ Ik vond het delen van mijn ambitie met mijn werkgevers spannend. Ik was bang hen teleur te stellen omdat mijn ambitie buiten mijn huidige rol en dienstverband ligt, bang dat zij mijn droom niet realistisch zouden vinden en ik vond het lastig ‘tijd’ van hen te vragen om mij feedback te geven. Tot ik me opnieuw realiseerde dat het verwezenlijken van je dromen dichterbij komt als je ze deelt. Dat mensen met je mee gaan denken om het te realiseren. En dat alle andere overwegingen slechts excuses zijn om je achter te verschuilen.
En jij?
Delen blijft spannend… ‘until you go out…. and do it’. Uiteindelijk zal het wennen. Dus wat let je?
Nieuwsgierig? Wil je ook stappen maken met jouw ambitie en geloof je in de kracht van delen?
Stap 1. Ga naar www.iseekme.com en maak een account aan.
Stap 2. Beschrijf je ambitie en dat mag ook zeker een 50%-versie zijn. Zeg maar tegen jezelf dat als het perfect is, dat het dan is mislukt.
Stap 3. Nodig je supporters uit om te reflecteren en, jawel, te supporten. Alle unusual suspects. Vind je het leuk om met mij te delen? Nodig me uit op a_mvisser@hotmail.com.
PS voor de nieuwsgierige lezer: De droomman arriveerde, in 2019.
Dit is een blog van Anne-Marieke Visser. Zij heeft een grote passie voor het verwoorden van de dromen en plannen die in onze hoofden wonen, en niet altijd even makkelijk op papier of beeldscherm verschijnen. Anne-Marieke is iSeekMe gebruiker van het eerste uur.